آدمی گاهی عاشق تکه‌ای فلز می‌شود و طوری به آن دل می‌بندد که به مانند فرزند برایش عزیز است. خودرو اما انگار فقط تکه‌ای آهن نیست و روح دارد. روحی که برای هر خودرو متفاوت است و اوست که با صاحب خود ارتباط می‌گیرد و در دلش جای دارد. بروز این عشق را می‌شد در همایش خودروهای کلاسیک که انگار گردهمایی خاطره‌ها بود دید.
بیت ران – رضا نوروزی: جمعه ۱۹ام خرداد ماه در مجموعه پیست آزادی خودروهایی به مهمانی آمدند که هرکدام کوله باری از خاطره را با خود همراه داشتند و آمده بودند که آن را بازدیدکنندگان به اشتراک بگذارند.
کلوب‌های مختلف هر کدام در بخشی از پیست گرد هم جمع بودند و خودروهای آن کلوب هم به مانند سربازان در صفی مرتب به خط شده‌بودند. صاحبان خودروها هم زیر سایه‌بان‌ها دور هم به گفتگو می‌پرداختند.
کلوب بنزسواران
یکی از پررنگ‌ترین کلوب‌ها در این همایش کلوب بنز سواران ایران بود که خودروهاب خاصی در آن حضور داشتند. یکی از این بنزها یک بنز اتاق معماری (۱۱۵) سفارش آمریکا با سپرهای ویژه بود. جلال کاشفی مالک خودرو، این بنز جذاب را از سال ۱۳۵۴ به بهترین نحو نگهداری کرده‌بود.
تودوزی آبی رنگ و هم‌رنگ بدنه بدون بازسازی به همراه پرده‌های آبی خودنمایی می‌کردند. این بنز جزو معدود بنزهای دارای آمپر نمایش دور موتور بود که در جای ساعت و در قسمت کلاستر (پشت آمپر) قرار داشت. ساعت نیز به قسمت پایین داشبورد و زیر آرم ۲۰۰ منتقل شده‌بود.
شیوداق یا همان Schiebedach با تلفظ صحیح شیبه‌داخ که در زبان آلمانی به معنی سانروف و سقف بازشو است از امکانات جالب این خودرو بود که مالک خودرو علاقه ویژه‌ای به آن داشت و به خاطر استفاده از این آپشن تنها در هوای صاف و آفتابی خودرو را استارت می‌زد و حرکت می‌داد. جعبه آچار این خودرو همان جعبه آچار فابریک بنز بود که آرم حک شده بنز روی تمام آچارهای آن، حس کیفیت و اصالت بنز را به خوبی منتقل می‌کرد.
کلوب مینی‌سواران
مینی نمادی از تفکر اقتصادی دهه ۶۰ میلادی انگلستان بود که تا حدود سال ۲۰۰۰ تولید آن ادامه داشت و با تیراژی ۵،۳۸۷،۸۶۲ عددی یکی از پرتیراژترین خودوهای تاریخ محسوب می‌شود.
اما این خودروی پرتیراژ و پر افتخار در ایران طرفداران دو آتیشه‌ای دارد که در کلوب مینی سواران دور هم جمع شده‌اند و با عشق خودروی خود را به نمایش گذاشته‌اند.
تعدادی از مینی‌های حاضر در همایش به سبک مینی معروف شخصیت مستربین و عروسک او یعنی تدی بازسازی شده‌بودند. عروسک تدی در فیلم‌های مستربین، اکثراوقات در گوشه شیشه عقب سمت چپ خودرو قرار داشت.
سایر خودروهای حاضر در همایش
در گوشه دیگر پیست یک ایمپالا کروک قرمز رنگ پارک بود که با تودوزی سفید خودنمایی می‌کرد. طرفداران ایمپالا معتقدند که این خودرو با الهام از هوایپما طراحی شد.
در کلوب بلیزر سواران اما یک ون بلیزر دیده می‌شد که در سینمای ایران نماد باندهای خلافکار است. البته که ابهت این خودرو شاید دلیل این انتخاب بوده‌است.
مزدا ۳۲۳ شاید در دید خیلی‌ها یک سدان شهری متوسط و کم استهلاک باشد که در بازار دست دوم گزینه مناسبی برای خرید است. اما عاشقان این خودرو نظر دیگری دارند و در کلوب خود هر نوع ارتقایی را برای خودروی خود انجام می‌دهند.
ژورت و ژادیلاک لقب‌های جالب طرفداران ژیان مهاری برای این خودرو در ایران است. خریداران ژیان مهاری این خودرو را معمولا نه به دلیل علاقه و صرفا به دلیل قیمت پایین و کاربردی بودن آن خریداری می‌کردند و به همین خاطر با ترکیب نام ژیان و خودروی مورد علاقه خود، آن را نام گذاری می‌کردند. ژیان موتوری دو سیلندر با حجم ۷۰۰ سی‌سی داشت که صدای خاصی تولید می‌کرد و برای صاحبان فعلی این خودرو یکی از موارد مورد علاقه است.
بردیا مالک این ژیان نام ژورت را برای آن گذاشته بود و یک بوق شیپوری بامزه هم برای آن زیر فرمان نصب کرده بود.
پژو ۲۰۵ در مدل GT یکی از معروف‌ترین خودروهای دوره خود در مسابقات رالی بود. اما پژو ۲۰۵ در ایران واردات چندانی نداشت و موارد محدودی از آن وارد ایران شد. در کلوب ۲۰۵ سواران، چند مدل پژو ۲۰۵ GT حاضر بودند.
بیشتر بخوانید:
همایش کامیون های خاص در ایران؛ با زیباترین ماک کشور آشنا شوید