ظهر یک روز تابستانی در حالی که کولر رنویی که می‌رانم به راحتی از پس گرمای ۴۰درجه بیرون برآمده، در بلوار کناری جاده مخصوص حرکت می‌کنم. با استفاده از آیینه‌های بزرگ، دید کاملی از اطراف دارم، اما هنوز مشکل همیشگی تعویض دنده پابرجاست.
بیت ران – محمد فتح اللهی : تندر۹۰ وانت که در بازارهای جهانی با نام U90 شناخته شده، در سال ۸۹ قرار بود با قیمت تقریبی ۱۵میلیون تومان در بازار عرضه شود. این عرضه البته با تاخیر انجام شد و در لحظه ارسال این گزارش، قیمت این خودرو در بازار بیش از ۷۵ میلیون تومان است.
آزمون رانندگی
در بحث قوای محرکه تندر۹۰ وانت، کاملاً از اصول هم خانواده‌هایش پیروی می‌کند. موتور K4M با حجم ۱.۶ لیتری این وانت همان پیشرانه‌ای است که لوگان، داستر و ساندور هم با بهره‌گیری از آن توانایی حرکت دارند. اما به لطف محور عقب سبک وزنش (در زمان خالی‌بودن محفظه‌بار) سریع‌تر از آنچه هست به نظر می‌رسد. موقعیت قرارگیری در پشت فرمان را نمی‌توان خوب توصیف کرد. اما برای یک وانت بار، مناسب است.
کابین وانت
البته رنو تا حد امکان از فضای داخل کابین، برای قرارگیری اشیاء استفاده کرده است. از داشبورد حجیم آن گرفته تا جالیوانی‌های کارآمد و جیب‌های بزرگ داخل درها، همه و همه در نهایت سادگی بسیار کاربردی طراحی شده‌اند. اما شاید مفیدترین بخش این کابین فضای خالی پشت صندلی‌ها باشد که بسیاری از لوازم مصرفی را می‌توان در آن قرار داد. ضمن اینکه به لطف گیره‌های لباس موجود در این بخش می‌توانید لباس کار خود را از آنها آویزان کنید. گرچه در طول مدت رانندگی داشبورد ساده و فاقد جذابیت آن هیچ نکته چشم‌نوازی ندارد، اما کیفیت خوب مواد به کار رفته و مونتاژ دقیق قطعاتش باعث افزایش حس اطمینان به اتومبیل می‌شود.
مشکلات ارگونومی
البته نکات ارگونومیک (علم ارتباط انسان با اشیاء) چندان هم در آن رعایت نشده؛ برای نمونه کلیدهای سیستم تهویه در پایین‌ترین نقطه کنسول‌میانی قرار گرفته که شرط استفاده از آنها در زمان رانندگی، چشم‌برداشتن از جاده است. تندر۹۰ وانت از لحاظ امکانات رفاهی هم حرف‌های بسیاری برای گفتن دارد و از این جهت لوکس‌ترین وانت‌بار زیر ۸۰ میلیون تومان در کشورمان است. قیمتی که قطعا در حالت عادی بازار، باید زیر ۵۰ میلیون تومان باشد.
رنو مانور بسیاری روی موتور ۱.۶ لیتری ۱۰۳اسب‌بخاری خود داده و به خصوص در پروژه لوگان، به وفور از آن استفاده کرده است. اما قراردادن این موتور روی یک وانت ریسک بزرگی بود. همه چیز به گشتاور ۱۴۸نیوتن‌متری آن واگذار شد تا توانایی کشش بارهای سنگین را داشته باشد. البته به دلیل اینکه این گشتاور از دور ۳۷۵۰ در دسترس است، رنو ضرایب گیربکس آن را در سه دنده اول کوتاهتر کرده تا توانایی حمل بارهای سنگین را داشته باشد. البته کوتاه‌کردن ضرایب دنده‌ها، تأثیر چندانی روی کیفیت سواری این وانت نگذاشته است و هنوز هم می‌توان از این نظر آن را با تندر۹۰ سدان یکسان دانست.
مزیت باربری
شاید از نظر وزن باری که توانایی حمل آن را دارد، نتواند خصوصاً در برابر وانت شوکا حرفی برای گفتن داشته باشد، اما طراحی هوشمندانه رنو در قسمت محفظه‌بار باعث شده تا عمق بیشتری برای بارگیری در اختیار مالک قرارگیرد. این محفظه به گونه‌ای طراحی شده تا توانایی حمل ۸۰۰کیلوگرم بار را داشته باشد. ضمن اینکه در عقب ۹۰درجه بازشده و جدای از اینکه می‌تواند باعث افزایش طول محفظه‌بار شود، به تنهایی توانایی حمل ۳۰۰کیلوگرم بار را دارد.
سواریِ وانت
مهمترین موردی که در زمان رانندگی جلب توجه می‌کند، نبود هیچ گونه صدای اضافی از قسمت انتهایی اتومبیل است. به دلیل اینکه U90 کاملاً بر اساس مدل ون تندر۹۰ (R90) شکل گرفته است و از همان شاسی استفاده می‌کند، خصوصاً در هنگام عبور از دست‌اندازها محور عقب هیچ واکنش غیر عادیی ندارد.
البته نرمی یک سدان را نباید از آن انتظار داشت، چرا که سیستم تعلیق مک‌فرسون جناقی آنتی‌رول‌بار آن در جلو (برگرفته از رنو کلیو نسل ۲) و تعلیق تقویت‌شده‌اش به وسیله میله‌های پیچشی Hشکل در عقب به گونه‌ای شکل گرفته‌اند که بتوانند وزن بیشتری را تحمل کنند. به دلیل ارتفاع بیشتر U90 از مدل سدان نباید تصور پایداری مناسب آن در زمان عبور از پیچ‌ها را داشت، اما همین سفتی سیستم تعلیق باعث می‌شود تا در مانورها اتومبیل تعادل داشته و کنترل آن را از دست ندهید.
لازم به ذکر است که رنو برای راحتی هرچه بیشتر راننده، سیستم فرمان این مدل را هم دگرگون کرده و این فرمان بسیار نرم‌تر از سایر مدل‌های تندر۹۰ است. اما همین مزیت یعنی نرمی بیش از اندازه، در سرعت‌های بالا دردسرساز می‌شود. در ترمزگیری‌ها هم با وجود اینکه پدال ترمز کمی سفت احساس می‌شود، اما به لطف استفاده از سیستم‌های کمی ABS (سامانه ضد قفل) و EBD (سیستم تنظیم الکترونیکی نیروی ترمز)، اتومبیل در نهایت اطمینان می‌ایستد.
تست سرعت و ترمز
در طول آزمون تأکید فراوانی روی توانایی این سیستم داشتم و حتی در آزمون ترمزگیری از سرعت ۱۰۰کیلومتر در ساعت، این وانت بدون هیچ انحرافی متوقف شد. طبیعتاً از یک وانت نباید انتظار شتاب صفر تا ۱۰۰کیلومتر مناسب و حداکثر سرعت بالا را داشت. اما U90 با اتکا به مشتقات فنی لوگان، صفر تا ۱۰۰کیلومتر را در ۱۲.۵ثانیه (در شرایط آزمون و با استفاده از بنزین یورو۴) طی کرد. ضمن اینکه حداکثر سرعت اعلام‌شده برای آن هم ۱۶۰کیلومتر در ساعت است. این روزها پژو با وانت Hoggar نزدیک‌ترین رقیب U90 خصوصاً در بازار برزیل است که البته با توانایی حمل بار ۷۴۲کیلوگرمی حرفی برای گفتن ندارد. اما به لطف نمای ظاهری بهتر، می‌تواند مشتریان بیشتری را به سمت خود جذب کند.