خودروی ملی ترکیه که توگ ( Togg ) نام دارد؛ نه تنها دستاوردی میهنی برای ترک ها نیست، بلکه رونمایی از آن زمانی انجام شد که مردم این کشور درگیر مشکلات اقتصادی بیشماری هستند. در حالی که بسیاری از مردم ترکیه در انتظار اخبار افزایش حقوق برای سال آتی میلادی بودند، دولت با رونمایی از این خودرو، موفق شد اذهان عمومی را نسبت به این مسئله منحرف کند. اما توگ (Togg) را واقعاً ترک ها طراحی کردند؟ نظر مردم این کشور درباره آن چیست و قرار است به چه اهدافی دست پیدا کند؟
بیت ران – محمد فتح‌اللهی: خرید توگ شاید برای بیشتر مردم ترکیه آرزو باشد. خودرویی که اقتصاد ترکیه به آن امیدهای فراوانی دارد و قرار است رویای ۶۰ ساله صنعت خودرو این کشور باشد.
این خودرو درست در زمانی رونمایی شد که ارزش لیر در برابر دلار به شدت در حال کاهش بود. هر روز اخبار افزایش قیمت دلار در رسانه های این کشور دیده می شد. برآورده کردن نیازهای روزانه زندگی هم برای بسیاری سخت تر گذشته شده بود.
گرچه توگ را ترک ها خودرو ملی می دانند، اما حقیقت این است که این خودرو را آنها طراحی نکرده اند. بلکه پشت پرده این ماجرا ایتالیایی ها هستند. ایتالیایی هایی که پیش تر از این خودرو در جایی دیگر رونمایی کرده بودند!
فیلم این خودرو را در یوتیوب تماشا کنید
خودرو مفهومی Pininfarina K350
چیزی که امروز به نام Togg دیده و شناخته ایم؛ در واقع کانسپتی از کمپانی پینین فارینا است. این کمپانی پیش از آنکه ترک ها پلت فرم آن را خریداری کنند، در نمایشگاه شانگهای چین رونمایی شده بود.
توگ / Togg پیش تر به عنوان کانسپت K350 از سوی پینین فارینا برای یک خودروساز هنگ‌کنگی به نام Hybrid Kinetic Group طراحی شده بود. در سال ۲۰۱۷ نسخه نهایی شده این خودرو مفهومی در چین به نمایش درآمد و با طراحی زیبای خود چشم نوازی کرد.
K350 با طراحی خود نظر بسیاری را در آن نمایشگاه جلب کرد. در آن زمان این خودرو به نوعی طراحی شده بود که بتواند یک شاسی بلند کوپه را به تصویر بکشد.
در طراحی داخلی هم K350 خودرویی مینیمال و زیبا بود. این طراحی آنقدر بی نقص بود که ترک ها همان ورژن قدیمی را در مدل تولیدی خود نیز بکار بردند.
یکی از امضاهای پینین فارینا در این خودرو صفحه نمایش بسیار بزرگ آن است که در سراسر داشبورد دیده می شود. این صفحه نمایش هم از سوی ترک ها حذف نشده و در نسخه تولیدی دیده خواهد شد.
توگ نخستین خودروی ملی ترکیه نیست!
به سال ۱۹۷۱ (۱۳۵۰) برگردیم. زمانی که جمال گورسل (Cemal Gürsel) به عنوان چهارمین نخست وزیر ترکیه هدایت این کشور را بر عهده داشت. او یک روز در گنگره ترکیه اعلام کرد که این کشور باید یک خودرو ملی داشته باشد.
ترکیه در آن زمان به تولید پنبه مشغول بود و بسیاری بر این باور بودند که با پنبه نمی توان خودرو تولید کرد. خبرنگاران این موضوع را به سخره گرفتند و به نخست وزیر گفتند که چنین چیزی اصلاً امکان نخواهد داشت.
جمال گورسل عنوان کرد که من چنین اتومبیلی خواهم ساخت. سپس نامه ای که در آن زمان محرمانه به شمار می رفت، به مهندسان راه آهن این کشور اعلام کرد که خودرو ملی ترکیه باید ساخته شود. این یک دستور بود و جمال گورسل برای آن بودجه یک میلیون و ۴۰۰ هزار لیری کنار گذاشته بود.
مهلت ۱۳۰ روزه
در این نامه گورسل اعلام کرده بود که خودروی ملی ترکیه باید تا پیش از جشن ملی ساخته شود. مهندسان به تقویم های خود نگاه کردند و تنها ۱۳۰ روز به آن روز زمان باقی مانده بود.
در طول این مدت ده ها اتومبیل مختلف به قطعات مختلف تقسیم شده و از نو سر هم شدند. اما گوسل تأکید داشت که این خودرو نباید کپی خودروهای خارجی باشد.
روزها رفته رفته کم تر و کم تر می شد. نخستین بدنه ۹۰ روز مانده به جشن ملی آماده شد و اولین استارت به موتور ملی، ۳۰ روز مانده به رونمایی زده شد.
همه چیز آماده بود و این خودرو Devrim نامیده شد. دو دستگاه از این خودرو به رنگ های بژ و سیاه از اسکیشهیر ترکیه راهی آنکارا شدند.
خودرو بژ قرار بود به دست خبرنگاران برسد و نمونه سیاه رنگ را جمال گورسل شخصاً تمایل داشت مورد بررسی قرار بدهد. هر دو خودرو با قطار از اسکیشهیر حرکت کرده و به آنکارا رسیدند. اما به جهت اینکه احتمال آتش سوزی در قطار وجود داشت، بنزین کمی در خودرو بژ ریخته شده بود.
Devrim در راه ماند!
خودروها زمانی به جلوی درب مجلس ترکیه رسیدند که جمال گورسل بر روی پله ها منتظر ایستاده بود. مهندسان که به دنبال وسیله ای برای ریختن بنزین در خودرو بودند نتوانستند به میزان کافی سوخت وارد باک این خودرو کنند. به همین جهت زمانی که گورسل سوار خودرو شد، Devrim پس از دویست متر خاموش شد و نتوانست مسیر را ادامه دهد.
خودرو بژ رنگ آورده شد و نخست وزیر با این خودرو ادامه مسیر در نظر گرفته شده را طی کرد. گورسل پس از پیاده شدن از این خودرو خطاب به مهندسان عنوان کرد: «شما با فکر غربی توانستید خودرو تولید کنید، اما با مغز شرقی ریختن بنزین در باک را فراموش کردید.»
نابودی Devrim
رسانه ها از این خودرو به عنوان وسیله ای که در راه مانده یاد کردند. خودروی ملی ترکیه ساخته شده بود. اما منتقدین حکومت از آن استقبال نکردند. سال ها گذشت و در نتیجه فشارهای جبهه مخالف دولت دستور نابودی آنها صادر گردید.
از Devrim که نخستین خودروی ملی ترکیه نام داشت، چهار دستگاه ساخته شده بود. اما کسی از چهارمین دستگاه خبر نداشت. از همین رو، دو نمونه ای که در جشن ملی به نمایش درآمده بودند، زیر دستگاه‌های پرس له شدند تا نام آن از تاریخ ترکیه حذف شود. نمونه سوم هم در همان کارخانه ای که تولید شده بود از بین رفت.
اما پس از سالها نمونه چهارم پیدا شد و اکنون تنها نمونه از نخستین خودروی ملی ترکیه در موزه TÜLOMSAŞ شهر اسکیشهیر نگهداری می شود.
رونمایی از خودروی ملی ترکیه
ترک ها در یک ماه اخیر درگیر مشکلات اقتصادی بسیاری بودند. کاهش ارزش لیر و انتظار برای تصویب شدن افزایش حقوق پایه مهمترین اخبار چند هفته گذشته در این کشور به شمار می رفتند.
اما دقیقاً در روزهایی که مردم منتظر خبری درباره این موضوعات بودند؛ خودروی ملی ترکیه رونمایی شد. مطلبی که توانست ذهن مردم را از حقوق، ارزش لیر، بالارفتن نرخ مسکن و… منحرف کند. توگ یک پروژه سیاسی برای حکومت این کشور است. به همین دلیل دولت فعلی سعی دارد به عنوان یک دستاورد تا پیش از اتمام کارش، آن را به خیابان ها برساند.
فیلمی که ترکیه را تکان داد!
روز موعود فرا رسید. رسانه ها برای انتشار نخستین تصاویر از خودروی ملی ترکیه به محل کارخانه توگ رفته بودند. شبکه TGRT ترکیه هم از این رویداد پخش مستقیم داشت.
در حالی که خبرنگار این شبکه مشغول توضیح دادن درباره ویژگی های توگ بود به سمت محفظه بار این خودرو رفت. اما به محض باز کردن صندوق عقب آن، یک مامور امنیتی به سرعت و عصبانیت درب را بست!
این کار عصبانیت مردم ترکیه را به دنبال داشت. هنوز مشخص نیست دلیل این رفتار از سوی مأمور امنیتی چه بود. بسیاری به تمسخر عنوان کردند که باتری های قلمی توگ در صندوق عقب پنهان شده بود. برای همین نباید باز می شد.
مشخصات فنی توگ
خودروی ملی ترکیه در دو مدل به دست مشتریان خواهد رسید. ورژن یک موتوره (RWD) ۲۰۰ اسب بخار قدرت دارد و دو موتوره (AWD) ۴۰۰ اسب بخار نیرو در اختیار مالک آن قرار می دهد. پیمایش نمونه تک موتوره با باتری های ۴۵ کیلوواتی به ۳۰۰ کیلومتر محدود است.
نمونه دو موتوره خودروی ملی ترکیه هم با باتری های ۹۰ کیلوواتی می تواند تا ۵۰۰ کیلومتر را با یکبار شارژ حرکت کند. گفته می شود که باتری های توگ در ۳۰ دقیقه به۸۰ درصد شارژ خواهند رسید. البته باید گفت که هنوز نسخه تجاری شده از این خودرو وجود ندارد. به همین دلیل مشخصاتی که ذکر شده صرفاً مربوط به نمونه پیش تولید شده است.
توگ قادر است به سرعت ۱۸۰ کیلومتر در ساعت برسد. شتاب آن برای نسخه تک موتوره ۷/۶ ثانیه و برای نمونه دو موتوره ۴/۸ ثانیه عنوان شد. البته هنوز رقم گشتاور خروجی این موتورها اعلام نشده است.
خودروی ملی ترکیه یک کراس اوور سایز متوسط است. به همن جهت در گروه رقابتی با مرسدس بنز EQC و ب ام و ix3 قرار می گیرد. کمپانی سازنده توگ اعلام کرده است که این خودرو با فاصله بین دو محور ۲/۸۰۰ میلیمتری، طویل ترین خودرو در این کلاس است.
توگ یک خودرو هوشمند است. به گفته مسئولان پروژه؛ خودروی ملی ترکیه قرار است در سطح ۲ یا ۳ خودران به دست مشتریان برسد.
تشابه با خودرو مفهومی پینین فارینا
نکته مهمی در درون خودروی ملی ترکیه نهفته است. زمانی که پنین فارینا کانسپت K350 را به چین برد، ویژگی های فنی آن هم اعلام شد. موتورهای الکتریکی آن خودرو مفهومی ۴۰۳ اسب بخار نیرو تولید می کردند.
جالب این بود که K350 می توانست در ۴/۷ ثانیه به سرعت صد کیلومتر در ساعت برسد. ارقامی که با توگ به عنوان خودرو ملی ترکیه بسیار نزدیک است.
دولت و اقتصاد ترکیه به این پروژه امیدهای بسیاری دارد. پیش بینی می شود با شروع تولید این خودرو، سالانه پنجاه میلیارد دلار به اقتصاد ترکیه سرمایه تزریق شود. به همین دلیل دولت فعلی این کشور مصمم است تا پیش از اتمام کار خود، از این پروژه به عنوان یک دستاورد اقتصادی در کارنامه اش یاد کند.
ماشین زیبایی را انتخاب و طراحی کردنند من ایرانی هستم و به مهندسین ترکیه تبریک می گم و شاید کمک از ایتالیا گرفته باشند اما اتومبیل زیبا یی با فدرت خوب و شتاب خوب ساخته شده امیدوارم سیستم تعلیق و هندلینگ خوب باشه
خوبه ما خودمون پرو فرانسه ۳۵سال پیشو کپی میکنم.واقعا حسادت از متن می بارید….
طراحی زیبایی دارد اما دسته دنده خیلی بد طراحی شده هر لحظه امکان دارد دست راننده ناخودآگاه بهش برخورد کند و تعویض دنده رخ دهد
شفاف ترین گزارش در مورد این خودرو بود. پلت فرم یک خودرو حاصل کار حتی دو یا سه کشور هست. مدت ساخت و میزان استفاده از آن هم بحثی است . موتور هم تا حدودی همینطور هست.دنیای خودرو حاصل صد سال زحمت مهندسین یک برند و کشوری هست.
آفرین به تعصب ترکها،واقعا یه غرور خاصی دارند.
از دوریم تا توگ راه درازی طی کردند.
تلاششون قابل تحسینه.