ناسا به دنبال خودرویی جدید به عنوان وسیله نقلیه خدمه آرتمیس است. به این منظور فراخوانی داده است، اما خودروی آینده ناسا باید چه ویژگی هایی داشته باشد؟
بیت ران – ناسا با در نظر داشتن راحتی کامل فضانوردان، طی فراخوانی از فعالان صنعت خواسته تا ایده‌های خود را برای توسعه خودروی جابه‌جایی فضانوردان از تأسیسات آماده‌سازی به سکوی پرتاب آرتمیس ارائه دهند.
از زمان پایان برنامه شاتل‌های فضایی در سال ۲۰۱۱ تاکنون، ناسا فضانوردان را توسط وسیله نقلیه مخصوص خود به سکوی پرتاب منتقل نکرده است.
از سال ۱۹۸۴ میلادی تا زمان بازنشستگی شاتل، این آژانس برای انتقال فضانوردان به سکوی پرتاب از نسخه‌ی بهینه شده‌ی خودروی «ایراستریم» (Airstream) که با عنوان «استروون» (Astrovan) شناخته می‌شد، استفاده کرد.
این خودرو بدنه‌ی نقره‌ای و براق داشت اما فضای داخلی آن نسبتا ساده و بدون امکانات بود. ناسا در سال ۲۰۱۱ گفته بود که جذابیت این خودرو در ریشه‌های سنتی آن است و نه دکوراسیونی که در آن به‌کار رفته است.
وسیله نقلیه خدمه آرتمیس
تا سال گذشته هم پروازهای فضانوردان ناسا توسط روسیه انجام می‌شد، اما با آغاز پروازهای فضایی تجاری توسط اسپیس‌ایکس، جابه‌جایی فضانوردان به سکوی پرتاب موشک فالکون ۹ توسط نسخه بهینه‌شده تسلا مدل X انجام می‌شود.
اکنون ناسا در حال آماده شدن برای دوره جدیدی از کاوش‌های فضایی است و قصد دارد هم‌زمان چهار فضانورد را در فضاپیمای «اوریون» (Orion) سوار بر سامانه پرتاب موشکی (SLS) راهی مدار ماه کند.
«بیل نلسون» (Bill Nelson) مدیر ناسا به‌تازگی اشاره کرد که نخستین پروازهای انسانی با این وسایل نقلیه‌ی فضایی در اواخر سال ۲۰۲۳ یا اوایل ۲۰۲۴ انجام خواهد شد.
در حالی که توسعه فضاپیما و موشک ده‌ها سال زمان و میلیاردها دلار هزینه برده است، ناسا امیدوار است که ساخت خودروی جابه‌جایی به سکوی پرتاب که با نام «وسیله نقلیه خدمه آرتمیس» (Artemis Crew Transportation Vehicle) شناخته می‌شود، سریع‌تر انجام شود. طبق فراخوان ناسا، Artemis CTV باید حداکثر تا ژوئن ۲۰۲۳ (خرداد ۱۴۰۲) تحویل داده شود.
هم‌اکنون ناسا در حال بررسی سه گزینه مختلف برای خودروی آینده ناسا است. ارائه‌دهندگان پیشنهاد می‌توانند وسیله نقلیه اختصاصی بسازد، یک وسیله نقلیه تجاری را تغییر دهد و یا استروون را تعمیر و بازسازی کند.
استروون ناسا
ملزومات خودروی جابه‌جایی فضانوردان خودروی آینده ناسا
ناسا فهرست بلندی برای ملزومات خودروی جابه‌جایی فضانوردان برنامه آرتمیس درنظر گرفته است که از جمله‌ی آن‌ها می‌توان به ویژگی‌های زیر اشاره کرد.
- این خودرو باید آلایندگی صفر داشته باشد. برای نمونه می‌تواند به‌صورت تمام‌الکتریکی با باتری، پلاگین هیبریدی الکتریکی یا با پیل سوختی طراحی شود.
- وسیله‌ی نقلیه باید دارای ظرفیت حمل ۸ مسافر، از جمله چهار فضانورد با لباس کامل فضایی باشد.
- باید ظرفیت زیادی برای تجهیزات داشته باشد. از جمله کیف‌های بزرگ برای کلاه فضانوردی، واحدهای خنک‌کننده بر پایه‌ی یخ و موارد دیگر باید در آن لحاظ شود.
- امکان ورود و خروج آسان فضانوردان در حالی که لباس فضانوردی پوشیده‌اند، فراهم باشد و برای این منظور درها باید ۲۴ تا ۳۶ اینچ (۶۰ تا ۹۰ سانتی‌متر) درنظر گرفته شوند.
ون الکتریکی آینده فورد شاید به گزینه‌های ناسا نزدیک شود
در حال حاضر از خودروهای با آلایندگی صفر موجود بعید است که حتی با کمی بهبود بتوانند این الزامات را تأمین کنند. ون حمل‌ونقل (Transit Van) الکتریکی آینده «فورد» (Ford) شاید به گزینه‌های مدنظر ناسا نزدیک شود.
در واقع شاید هم‌اکنون بهترین گزینه‌ی موجود، بازسازی خودروی قدیمی ایراستریم باشد زیرا این خودرو برای سفرهای طولانی‌مدت نیست و فقط قرار است چند کیلومتر را تا سکوی پرتاب بپیماید که این نیاز به‌خوبی در حد چند واحد پیشرانه‌ی تسلا و شمار زیادی باتری خواهد بود.
به گزارش دیجی کالا مگ، ناسا طی برنامه‌ی آرتمیس قرار است مانند آنچه در دهه‌ی ۱۹۶۰ میلادی انجام داد، به ماه برود. این برنامه از یک کپسول برای جابه‌جایی فضانوردان استفاده می‌کند که بی‌شباهت به برنامه‌ی آپولو نیتس. پرتابگر هم با موتورهای اصلی که برای برنامه‌ی شاتل استفاده می‌د، تجهیز خواهد شد، بنابراین چرا حمل‌ونقل فضانوردان هم با این سیستم یکپارچه نشود؟
عکس کاور: طرحی گرافیکی و تجسمی از خودروی آینده‌ی ناسا برای جابه‌جایی فضانوردان به سکوی پرتاب موشک
بیشتر بخوانید:
فکر کنم پراید بهترین گزینه باشه…..مثل همیشه