در این سلسله مطالب هر هفته میخواهیم یک دهه از کامیونهای ولوو را معرفی کنیم. در ادامه به معرفی کامیونهای تولید شده در دهه ۱۹۲۰ خواهیم پرداخت.
بیت ران – علی محمدی: در سالهای دهه ۱۹۲۰ میلادی بازار کامیونها به سرعت در حال رشد بود.
در آن سالها تقاضا برای اینگونه از خودروها هر روز بیشتر میشد.
در اوایل این دهه، کامیونها ظاهری بسیار کلاسیک و سیستمی قدیمی داشتند.
در حقیقت کامیونها در این زمان فاقد لاستیکهای باد دار بودند و انتقال نیرو به چرخهای آنها نیز با زنجیر انجام میشد.
رانندگی با این کامیونها کار بسیار دشواری بود و راننده با انواع سختیها مواجه میشد، به طوری که در برابر شرایط آب و هوایی چندان مصون نبود.
اولین کامیون ولوو در سال ۱۹۲۸ معرفی شد.
این کامیون دارای میل گاردان بود و از تایرهای باد دار استفاده میکرد.
همچنین این کامیون دارای اتاقی کامل بود تا راننده از گزند باد، باران، گرما، سرما یا برف در امان باشد.
حتی در آن زمان نیز کامیونهای ولوو با استانداری فراتر از زمان خود ساخته میشدند و کیفیت ساخت، قابلیت اطمینان و دوام آنها در مقایسه با کامیونهای غیر سوئدی بسیار بالاتر بود.
یکی از دلایل کیفیت بالای ولوو شرایط آب و هوایی خاص و جادههای بد سوئد در آن زمان بودند و ولوو ناچار بود محصولی بسازد که در شرایط سخت این کشور دوام بیاورد.
در ادامه نگاهی به محصولات ولوو در دهه ۱۹۲۰ خواهیم داشت.
ولوو سری ۱ و ۲
ولوو از سال ۱۹۲۶ در حال آماده سازی خط تولید برای تولید کردن کامیون بود.
در سال ۱۹۲۷ در حالی که تقاضای بسیار کمی برای کامیون و در کل خودرو در کشور سوئد وجود داشت، کار ساخت آغاز شد و تا سال ۱۹۲۸ اولین کامیون ولوو وارد بازار شد.
این کامیون متوسط سری ۱ نام داشت.
موفقیت پیش بینی نشده
اولین محصول ولوو به موفقیت قابل توجهی در بازار دست پیدا کرد.
برنامه اولیه ولوو برای تولید ۵۰۰ دستگاه مدل چهار سیلندر سری ۱ بود و قرار شد که مدل شش سیلندر آن نیز تولید شود.
اولین ۵۰۰ دستگاه تولید شده از سری ۱ در زمان بسیار کوتاهی حدود شش ماه، فروش رفتند.
دومین سری ۵۰۰ تایی با نام سری ۲ تولید شدند.
کامیونهای ولوو سری ۱ چندان قدرتمند نبودند و از موتور بنزینی به قدرت ۲۸ اسب بخار استفاده میکردند.
میزان باری هم که میتوانستند حمل کنند، تنها ۱۵۰۰ کیلوگرم بود.
با این وجود سری ۱ به عنوان کامیونی کاربردی توانست مشتریان خوبی را به سمت خود جلب کند.
گیربکس ۳ سرعته و ارگونومی
حداکثر سرعت ولوو سری ۱ به ۴۰ تا ۵۰ کیلومتر بر ساعت محدود بود و در صورت پر بودن ظرفیت، کاهش پیدا میکرد.
اما با استانداردهای آن زمان و داشتن یک گیربکس ۳ سرعته و ارگونومی مناسب در زمان خود، توانست موفق ظاهر شود.
همچنین از نظر سر و صدا نیز ولوو سری ۱ در آن زمان کامیونی بسیار خوب بود و صدای آزار دهندهای تولید نمیکرد.
در ولوو سری ۱ حرارت کابین از طریق موتور تامین میشد و گرمای موتور از یک صفحه فلزی که بین کابین و موتور قرار داشت به کابین راه پیدا میکرد.
طراحی
ولوو سری ۱ در مقایسه با دیگر کامیونهای زمان خود کاملا متفاوت بود و از طراحی جدیدی بهره میبرد.
طراحی این کامیون به طور کامل توسط ولوو انجام شده بود.
حتی موتور و گیربکس آن نیز متعلق به خود ولوو بودند.
البته اتاق سری ۱ توسط شرکت اتاق سازی سوئدی به نام Atvidaberg انجام میشد.
سپس این اتاقها به کارخانه ولوو برای مونتاژ نهایی منتقل میشدند.
در آن زمان بیشتر کامیونها حتی فاقد اتاق بودند.
مشتریان پس از خرید کامیون، اتاق مد نظر خود را روی آن نصب میکردند.
در عین حال سری یک کیفیتی بالاتر از کامیونهای هم عصر خود داشت و همین موضوع نیز دلیل دیگری برای موفقیت این کامیون شد.
ولوو سری ۲
دومین کامیونی که ولوو تولید کرد سری ۲ نام دارد.
ولوو در فوریه سال ۱۹۲۸ سری ۱ را مقداری ارتقا داد و آن را با نام سری ۲ وارد بازار کرد.
ولوو به دلیل طراحی سریع سری ۲ فرصت نداشت تا موتور قدرتمندتری برای این خودرو طراحی کند.
در عوض ولوو تغییراتی در اکسلهای کامیون ایجاد کرد.
با این تغییرات در برابر کاهش حداکثر سرعت، قابلیتهای این کامیون افزایش پیدا کردند.
سری ۲ نیز توانست به موفقیت خوبی دست پیدا کند.
این کامیون آنقدر قابل اعتماد بود و خوب ظاهر شد که برای ساخت اتوبوس نیز مورد استفاده قرار گرفت.
این اتوبوسهای کوچک از شاسی کامیون و با اتاق فلزی ساخته شدند.
در قسمت بعدی به معرفی محصولات ولوو در دهه ۱۹۳۰ خواهیم پرداخت.
بیشتر بخوانید:
آشنایی با محصولات اسکانیا
کامیون دست دوم وارداتی چه ویژگی هایی دارند؟ + جزئیات و آپشن ها
آشنایی با ولوو FH و مدلهای آن + کامیون های ولوو در ایران
منبع: volvotrucks