هواپیمای B-52 متعلق به نیروی هوایی آمریکا یک بمب افکن استراتژیک دوربرد چند منظوره است که توانایی حمل مقدار زیادی تسلیحات را دارد.
بیت ران – علی محمدی: بمب افکن B-52 استراتوفورترس را باید اصلیترین بمب افکن نیروی هوایی آمریکا دانست.
چون این هواپیما میتواند طیف وسیعی از تسلیحات متعارف و هستهای را با خود حمل کند.
B-52 حتی توانایی جنگ ضد زیردریایی و ضد کشتی را هم دارد و میتواند با اهداف زیر سطحی و سطحی هم درگیر شود.
B-52 استراتوفورترس با طول ۴۸ متر و حداکثر وزن برخاست ۲۲۰ تن یک هواپیمای بزرگ و سنگین وزن است.
سازه قدرتمند B-52 به این هواپیما امکان حمل مقادیر زیادی تسلیحات را میدهد.
سازه خاص و عمر طولانی B-52
زمانی که B-52 روی زمین است طراحی خاص و متفاوتی از سایر هواپیماها دارد و به راحتی میتوان آن را از ظاهرش شناسایی کرد.
قسمت سرنشینان نیز تحت فشار است و هواپیما به راحتی میتواند به ارتفاع بالا برود.
B-52 را باید قدیمیترین هواپیمای فعال در نیروی هوایی آمریکا و جهان دانست.
این بمب افکن اولین پرواز خود را در سال ۱۹۵۲ انجام داد و در سال ۲۰۰۲ نیز تولد پنجاه سالگی برای آن گرفته شد.
در کل تعداد ۷۴۴ فروند B-52 به تولید رسید که در هشت مدل از A تا H ساخته شدند.
مدل B-52H در سال ۱۹۶۱ وارد خدمت شد و ۱۰۴ فروند از آن تولید شده بودند.
آخرین هواپیما در اکتبر سال ۱۹۶۲ تحویل نیروی هوایی شد.
اولین سری B-52 با نام B-52A یک نسخه آزمایشی بود.
مدل تولیدی B-52B اولین سری بود که تحویل واحد فرماندهی استراتژیک هوایی آمریکا شد تا به عنوان بمب افکن اتمی دوربرد خدمت کند.
نسخههای C تا F نیز دارای برد بیشتری بودند و ابعاد مخزن سوخت آنها افزایش پیدا کرد.
این مدلها به قابلیت سوختگیری هوایی نیز مجهز شدند و توانایی حمل بمب درون محفظه بدنه و زیر پایلونهای بالها را دارند.
با توجه به اینکه B-52 قابلیت بالایی در بروزرسانی دارد و آمریکا نیز در طی سالها همواره این هواپیما را ارتقا داده است و قطعات نو روی آن نصب کرده است، پیش بینی میشود B-52 تا سال پس از سال ۲۰۳۰ نیز در خدمت باقی بماند.
طراحی B-52
بویینگ B-52 را در سال ۱۹۴۸ طراحی کرد و هدف اصلی طراحان آن، استفاده از این هواپیما، علیه شوروی در جنگ احتمالی بود.
با این وجود B-52 هیچ وقت فرصت درگیری با شوروی را پیدا نکرد.
در عوض در بسیاری از میدانهای نبرد قرن بیستم و بیست و یکم حضور داشت.
فاصله نوک بالهای B-52 به ۵۶ متر میرسد و روی هر یک از بالهای آن چهار موتور جت قرار دارند.
این موتورهای جت در زیر بال و به صورت جفتی، کنار هم نصب شدهاند.
حداکثر سرعت این بمب افکن غول پیکر در ارتفاع ۱۷ هزار متری سطح زمین به ۹ دهم ماخ یا ۹۶۰ کیلومتر بر ساعت میرسد.
در ارتفاع پایین نیز B-52 توانایی پرواز با سرعت نیم ماخ یا ۶۰۰ کیلومتر بر ساعت را دارد.
B-52 در ابتدا دارای ۶ خدمه بود که یکی از آنها هدایت توپ ضد هوایی نصب شده در انتهای هواپیما را بر عهده داشت.
جالب است بدانید که اکثر بمب افکنهای جنگ سرد مانند جنگ جهانی به این توپ ضد هوایی برای دفاع از خود در برابر هواپیماهای شکاری دشمن مجهز بودند، اما بعدها به دلیل تغییر در میدانهای نبرد و رزمهای هوایی دیگر نیازی به این توپ احساس نمیشد.
به همین علت از سال ۱۹۹۱ آمریکا این توپ را از روی B-52 حذف کرد و خدمه آن را به ۵ نفر کاهش داد.
مشخصات
همانطور که اشاره کردیم B-52 هواپیمایی با طول دقیق ۴۸.۵ متر، فاصله دو نوک بال ۵۶.۴ متر و ارتفاع ۱۲.۴ متر است.
مساحت بالهای این هواپیما به ۳۷۰ متر مربع میرسد.
وزن خالی این بمب افکن استراتژیک حدود ۸۳ تن است و میتواند با حداکثر وزن ۲۲۰ تن از زمین بلند شود.
نیروی مورد نیاز استراتوفورترس از ۴ موتور توربوفن پرت اند ویتنی TF-33 تامین میشود که هر یک از آنها رانشی معادل ۷۶ کیلونیوتن دارند.
حداکثر برد B-52 بدون سوختگیری هوایی ۱۶ هزار کیلومتر است.
ولی با سوختگیری هوایی برد نامحدود دارد.
B-52 توانایی حمل ۳۱ هزار و ۵۰۰ کیلوگرم انواع بمبها، مینها و موشکها را دارد.
عملیاتهای B-52
از سال ۱۹۶۵ آمریکا از مدلهای مختلف B-52 برای بمباران شدید ویتنام شمالی استفاده کرد.
نسخه B-52G در جنگ ویتنام استفاده شد که این نسخه توانایی شلیک موشکهای هوا به زمین را نیز دارد.
از نسخه H به بعد، موتورهای توربوجت جای خود را به موتورهای توربوفن دادند که راندمان بهتری دارند.
در دهه ۱۹۸۰ آمریکا قابلیت حمل و شلیک موشکهای کروز را نیز به نسخههای B-52G و B-52H اضافه کرد.
موشکهای کروز میتوانند هم به کلاهک متعارف و هم هستهای مجهز شوند.
دیگر میدان نبرد B-52G جنگ خلیج فارس (آزاد سازی کویت از دست عراق) بود.
در این جنگ B-52 های آمریکا از پایگاه دیگو گارسیا در اقیانوس هند به پرواز در آمدند و به سمت اهداف خود در عراق روانه شدند.
از سال ۱۹۹۴ به بعد نیروی هوایی آمریکا فقط نسخه H را در خدمت نگه داشت.
سایر نسخهها از وضعیت عملیاتی خارج شدند.
سایر میدانهای نبرد B-52H جنگ بوسنی و کوزوو در دهه ۱۹۹۰ بودند.
در قرن ۲۱ نیز آمریکا در اشغال افغانستان و عملیات علیه داعش از این هواپیما استفاده کرد.
با اینکه در تمام این سالها B-52 در نقش بمب افکن متعارف ظاهر شده است، ولی آمریکا توانایی حمل سلاح هستهای این بمب افکن را همچنان حفظ کرده است.
در سالهای اخیر از B-52 به عنوان سکوی پرتاب هواگردهای آزمایشی نظیر X-15 و X-43 نیز استفاده شده است.
بیشتر بخوانید:
با سریعترین هواپیما های جهان آشنا شوید
نسل بندی جنگندهها را بیشتر بشناسید
جنگنده رافال را از نزدیک بشناسید
سوخو S-70 اوخوتنیک ؛ اولین هواپیما بدون سرنشین روسها
منبع: britannica
شگفت است،محصولی که بر پایه طرح و پژوهش اصولی و خلاقانه ساخته شده،حدود ۷۰ سال استکه خدمت می کند و قابل پیش بینی است که با ارتقا و بهسازی، سالیان و حتی دهه های بیشتری خدمت خواهد کرد.
سلام در اوایل مطلب فرمودید بمب افگن بی ۵۲ دارای چهار موتور توربو جت بروی هر بال میباشدکه میشه ۸ تا در اواخر مطلب فرمودید نیروی این بمب توسط چهار موتور توربو جت پرت ان ویتنی تی اف ۳۳ تامین میشود خوب نیروی این بمب افکن تو هشت موتور توربو فن تامین میشه دیگه
نیروی مورد نیاز استراتوفورترس از ۴ موتور توربوفن پرت اند ویتنی TF-33 تامین میشود که هر یک از آنها رانشی معادل ۷۶ کیلونیوتن دارند.